week 2
Door: droogboer
Blijf op de hoogte en volg Jan Pieter
16 Januari 2012 | Ethiopië, Debre Zeyit
Reisverslag week 2
Maandag
Maandag was een vrije dag omdat dit de dag na kerst was. ’s Ochtends eerst uitslapen. Daarna de kamer een beetje opruimen en een beetje lezen. ’s Middags zijn job, jaco (Nederlander, zit hier een jaar op kantoor), Hans (zit hier een jaar als technisch persoon), en twee dochters van Jan en ik zelf natuurlijk naar het zwembad gegaan. Dit viel me erg mee. Het water was wel koud, maar verder was alles best schoon en netjes. Het zwembad is officieel van de airforce officers club van debre zeit. De entree was 18 bir per persoon. We hebben dus voor nog geen euro per persoon de hele middag gezwommen. Verder heb ik iedereen nog even laten zien hoe je van een 7,5 meter hoge duikplank af springt en uiteraard heeft job toen even gedemonstreerd hoe het niet moet.
Na het zwemmen hebben we even geinternet en wat boodschappen gedaan. Daarna heb ik, ja echt ik dus spaghetti gemaakt. Afgezien van wat brokjes was het best goed te eten.
Dinsdag hebben we eerst in het geweldige kantoor het plan van aanpak afgerond. Daarna zijn we op zoek gegaan naar gedroogde koeienpoep om te bemonsteren en te verbranden. Dit hebben we gedaan samen met de chauffeur van de ‘paardentram’. Dit is een karretje met een paard ervoor. Hoewel we wel een paar keer met z’n drieen het paard op gang moesten duwen waren we er toch sneller dan lopend. Met veel gebaren, een paar woorden engels konden we de chauffeur duidelijk maken dat we toch echt gedroogde koeienpoep wilden hebben. De chauffeur ging op zoek naar de eigenaar van de stapel vlaaien, die ons een kratje poep schonk.
Terug op de compound hebben we de kak verfikt en een gedeelte van de vlaaien zo in een tasje gestopt om te bemonsteren. De as hebben we later verzameld in jampotjes. Nu maar hopen dat niemand denkt dat het broodbeleg is:). Tussendoor hebben we nog even een en ander voor de organisatie van de stage op papier gezet. Verder hebben we nog genoten van de rust van een stroomstoring. ’s Avonds hebben we brood op, omdat we tussen de middag al in de kantine hebben gegeten. Dit brood hebben we ook in de kantine gekocht voor de geweldige prijs van 1,70 bir per stuk.
Tussen de middag hebben we engera op. Dat is dus de beroemde Ethiopische pannekoek die je met de hand eet en waarvan je telkens een stukje door de saus haalt. Het exemplaar van dinsdagmiddag vond ik maar bijzonder vleesloos. De kosten voor de engera waren 7,20 bir per stuk. We hebben dus de hele dag voor minder dan een euro gegeten.
’s Avonds hebben we nog n spelletje gedaan en toen vroeg naar bed.
woensdag morgen stond er onder het ontbijt (yoghurt met aerebezems) een kerel voor de deur om zich voor de stellen. Hij komt van oudorp en komt hier tot mei werken.
Na het ontbijt heb ik ff de plee ontstopt. Dit was net na het ontbijt, dus een bijzonder prettig tijdstip voor dergelijke bezigheden. Na het ontbijt hebben we geprobeerd om horticoop de monsters te laten analyseren. Het lab is in ethiopie nog niet af. Naar verwachting is dit in maart af, dus zal het in december wel gebruikt kunnen worden. verder hebben we de proefopzet geschreven en de monsters van de poep en de as in zakjes gedaan.
Verder hebben we ’s middags nog aan de hoeveelheden mest voor mijn onderzoek gerekend. ’s Avonds hebben we samen met sjef (die hozert uut oudurp) gegeten.
Verder zijn we ’s avonds nog even bij een rondtrekkende nomadenstam wezen kijken. Deze luitjes kwamen vlak langs de compound met een kudde kamelen. Ik schat dat het ongeveer 100 – 150 kamelen waren. We hebben even met de mensen gepraat, wat zich beperkte tot zwaaien en lachen omdat we elkaars taal niet helemaal machtig waren.
We hadden van tevoren wel de tip gekregen geen foto’s van deze lui te maken, wilden we geen speer tussen onze ribben krijgen. Tussen mijn ribben en de ribben van een ander kan nog veel ruimte zitten, en daar zou ik een speer nog accepteren, maar we hebben toch de gok maar niet genomen.
Donderdag morgen zijn we zes uur vertrokken naar doba. Jan heeft daar een mooi perceeltje van honderd hectare. Hier hebben we rondgekeken en het irigatiesysteem bekeken. Er word water uit de lage rivier gepomt. Dit water komt in een basin op het hoogste punt vann het perceel, waarna het door pompen over het perceel wordt verdeeld. Het gebied waar het perceel ligt is echt een grote prairie.
We waren samen met sjef, die hier waarschijnlijk zich met mechanisatie bezig gaat houden, en ome henk en tante sjaan. Dit zijn twee Nederlanders. Ome henk is in Nederland de verzamelaar die de containers voor ethiopie vult. Tante sjaan is zijn vrouw.
Verder heb ik nog even wiskundeles gegeven aan de mestelaar die de beerput voor de wc’s had gemaakt. Deze beste man had een bijzondere manier van rekenen. De meeste mensen in ethiopie zijn niet erg wiskundig onderlegd, maar deze beste man had wel een heel bijzondere redenering. Zijn ‘theorie’ was: wat jullie een vierkante meter noemen is 1 meter bij een meter. 1 meter en nog een meter is twee meter. Dus een oppervlakte van 16 bij 2,8 is 89,6 vierkante meter. Ik heb dus eventjes de hele groep met een tekeningetje op een verdabbeld blaadje rekenles gegeven. Toen iedereen wat er fout was aan de metselaar z’n berekening, behalve de metselaar.
Wat ook wel leuk is, is dat wanneer je als blanke tegen iemand gaat praten, iedereen om je heen komt staan. Tijdens de wiskundeles stond ik dus op den duur tussen ongeveer dertig mensen.
Na deze werkdag zijn we naar het hotel gegaan. Dit omdat de afstand vanaf hidi naar doba te ver is voor een dag. In het hotel hebben we prima gegeten, en een prima kamer met prima bedden. De kamer kost wel 250 per nacht. Dat is dus ongeveer 11 euro.
Vrijdagmorgen zijn we met een medewerker van solagrow teruggereden naar hidi. De chauffeur was een aardige kerel, maar achter het stuur een soort duiveltje. We deden er in ieder geval drie kwartier korter over dan over de heenweg met jan, maar we hadden eigenlijk ook wel drie kwartier nodig om bij te komen.
Vrijdag hebben we verder nog aan de sanitaire infrastructuur gewerkt. we hebben een watertank van drieduizend liter op een verhoogd plateautje gezet en vanaf deze tank een waterleiding gelegd. Daarna hebben we de aanvoerleiding op de tank aangesloten. Doel hiervan is er altijd druk op de leiding blijft staan, zodat de pomp gewoon even uit kan vallen.
’s Avonds hebben we met ongeveer vijftien Nederlanders spelletjes gedaan in de kantine. Dit was ook weer bijzonder gezellig. Aan het einde van de avond zijn we nog op pad gegaan om bij een dood paard te kijken. We hoopten er hyena’s te zien, maar het paard was nog helemaal heel, en er was geen (levend) beest te zien.
Zaterdag zijn we vroeg op pad gegaan om de Mount squalla te beklimmen. Dit is een bijna net zo hoge berg als vorige week. Deze berg zijn we eventjes opgewandeld. De lokale ‘gids’ liep op z’n afgetrapte slippers ca. drie keer zo hard als wenselijk was. Boven op de berg hebben we rondgekeken bij een ortodoxe kerk, waarbij ook een klooster zit. Verder is er een bergmeer waarin heilig water zit. Als ziek bent of niet zwanger kunt worden moet je in dit heilige water gaan liggen. Dit bergmeer leek overigens meer op een ven dan op een bergmeer. Het stond rondom in het riet. Toen we bij de kerk aankwamen kwam er bijna meteen een priester met een rekeningenboekje op ons af. We moesten namelijk betalen voordat we naar de kerk en het meer mochten lopen. Bij het meer was ongeveer alles verboden. Eten, drinken, e.d. waren er allemaal niet toegestaan.
We hebben dus maar wat hoger op de berg geluncht en gerust. Daarna zijn we aan de afdaling begonnen. De gids liep hierbij weer alsof hij nog een hele drukke dag had. Eenmaal beneden kwam heel het dorpje rond de auto’s om geld vragen, omdat ze tenslotte allemaal op de auto’s hadden gelet. We hebben dus snel de gids en de bewaker betaald en zijn ‘m gepeerd voor er een opstand uit zou breken.
Terug in Debre Zeit heb ik nog een poos achter internet gezeten voor school en om te mailen. Omdat de rest al door was naar het restaurant hebben sjef en ik een badjas genomen. (je schrijft het vast anders, maar dit is zoals je het zegt). Een badjas is in het nederlands een tut-tuk. Zo’n driewielbrommer met een achterbank dus. De chauffeur of misschien wel machinist of wielrenner vroeg voor ons tweeen twintig bir voor de rit. Vooraf hadden we al gehoord dat 5 bir pp naat het restaurant ruim betaald was. We hebben dus van tevoren maar een mondelinge overeenkomst gesloten voor vijftien bir. Bij aankomst gaf de machinist/chauffeur/wielrenner/coureur aan dat zijn engels niet zo goed was en dat hij twintig bir moest hebben. We hebben dus een protesterend persoon (voor toelichting zie eerdere benamingen) achtergelaten en hebben met de rest van de Nederlanders prima gegeten. Daarna zijn we naar hidi gereden. Het paard was wel aangevreten, maar er waren geen hyena’s te zien.
Zondag zijn we ’s ochtends naar kerk geweest waar een zwarte ethiopier voorging. Na de dienst bleek hij ook gewoon nederlands te kunnen. Na de kerk hebben we met z’n allen gegeten in de kantine. We aten spagetti, maar de vorm/smaak/structuur/kleur verhouding verschilde toch behoorlijk van mijn eerder in de week gebrouwen eigen fabrikaat. De smaak was er echter niet minder om. Verder hebben we in de kantine wat spelletjes gedaan. De familie van de Haar was er niet bij, want die hadden een bruiloft van een personeelslid. Dit is gebruikelijk op zondag, en begint dan ook om twaalf uur ’s nachts.
’s Avonds hebben we weer bij fam vd haar een preek geluisterd en gezongen. De rest van de avond hebben we wat gelezen en geslapen.
Maandag
Maandag was een vrije dag omdat dit de dag na kerst was. ’s Ochtends eerst uitslapen. Daarna de kamer een beetje opruimen en een beetje lezen. ’s Middags zijn job, jaco (Nederlander, zit hier een jaar op kantoor), Hans (zit hier een jaar als technisch persoon), en twee dochters van Jan en ik zelf natuurlijk naar het zwembad gegaan. Dit viel me erg mee. Het water was wel koud, maar verder was alles best schoon en netjes. Het zwembad is officieel van de airforce officers club van debre zeit. De entree was 18 bir per persoon. We hebben dus voor nog geen euro per persoon de hele middag gezwommen. Verder heb ik iedereen nog even laten zien hoe je van een 7,5 meter hoge duikplank af springt en uiteraard heeft job toen even gedemonstreerd hoe het niet moet.
Na het zwemmen hebben we even geinternet en wat boodschappen gedaan. Daarna heb ik, ja echt ik dus spaghetti gemaakt. Afgezien van wat brokjes was het best goed te eten.
Dinsdag hebben we eerst in het geweldige kantoor het plan van aanpak afgerond. Daarna zijn we op zoek gegaan naar gedroogde koeienpoep om te bemonsteren en te verbranden. Dit hebben we gedaan samen met de chauffeur van de ‘paardentram’. Dit is een karretje met een paard ervoor. Hoewel we wel een paar keer met z’n drieen het paard op gang moesten duwen waren we er toch sneller dan lopend. Met veel gebaren, een paar woorden engels konden we de chauffeur duidelijk maken dat we toch echt gedroogde koeienpoep wilden hebben. De chauffeur ging op zoek naar de eigenaar van de stapel vlaaien, die ons een kratje poep schonk.
Terug op de compound hebben we de kak verfikt en een gedeelte van de vlaaien zo in een tasje gestopt om te bemonsteren. De as hebben we later verzameld in jampotjes. Nu maar hopen dat niemand denkt dat het broodbeleg is:). Tussendoor hebben we nog even een en ander voor de organisatie van de stage op papier gezet. Verder hebben we nog genoten van de rust van een stroomstoring. ’s Avonds hebben we brood op, omdat we tussen de middag al in de kantine hebben gegeten. Dit brood hebben we ook in de kantine gekocht voor de geweldige prijs van 1,70 bir per stuk.
Tussen de middag hebben we engera op. Dat is dus de beroemde Ethiopische pannekoek die je met de hand eet en waarvan je telkens een stukje door de saus haalt. Het exemplaar van dinsdagmiddag vond ik maar bijzonder vleesloos. De kosten voor de engera waren 7,20 bir per stuk. We hebben dus de hele dag voor minder dan een euro gegeten.
’s Avonds hebben we nog n spelletje gedaan en toen vroeg naar bed.
woensdag morgen stond er onder het ontbijt (yoghurt met aerebezems) een kerel voor de deur om zich voor de stellen. Hij komt van oudorp en komt hier tot mei werken.
Na het ontbijt heb ik ff de plee ontstopt. Dit was net na het ontbijt, dus een bijzonder prettig tijdstip voor dergelijke bezigheden. Na het ontbijt hebben we geprobeerd om horticoop de monsters te laten analyseren. Het lab is in ethiopie nog niet af. Naar verwachting is dit in maart af, dus zal het in december wel gebruikt kunnen worden. verder hebben we de proefopzet geschreven en de monsters van de poep en de as in zakjes gedaan.
Verder hebben we ’s middags nog aan de hoeveelheden mest voor mijn onderzoek gerekend. ’s Avonds hebben we samen met sjef (die hozert uut oudurp) gegeten.
Verder zijn we ’s avonds nog even bij een rondtrekkende nomadenstam wezen kijken. Deze luitjes kwamen vlak langs de compound met een kudde kamelen. Ik schat dat het ongeveer 100 – 150 kamelen waren. We hebben even met de mensen gepraat, wat zich beperkte tot zwaaien en lachen omdat we elkaars taal niet helemaal machtig waren.
We hadden van tevoren wel de tip gekregen geen foto’s van deze lui te maken, wilden we geen speer tussen onze ribben krijgen. Tussen mijn ribben en de ribben van een ander kan nog veel ruimte zitten, en daar zou ik een speer nog accepteren, maar we hebben toch de gok maar niet genomen.
Donderdag morgen zijn we zes uur vertrokken naar doba. Jan heeft daar een mooi perceeltje van honderd hectare. Hier hebben we rondgekeken en het irigatiesysteem bekeken. Er word water uit de lage rivier gepomt. Dit water komt in een basin op het hoogste punt vann het perceel, waarna het door pompen over het perceel wordt verdeeld. Het gebied waar het perceel ligt is echt een grote prairie.
We waren samen met sjef, die hier waarschijnlijk zich met mechanisatie bezig gaat houden, en ome henk en tante sjaan. Dit zijn twee Nederlanders. Ome henk is in Nederland de verzamelaar die de containers voor ethiopie vult. Tante sjaan is zijn vrouw.
Verder heb ik nog even wiskundeles gegeven aan de mestelaar die de beerput voor de wc’s had gemaakt. Deze beste man had een bijzondere manier van rekenen. De meeste mensen in ethiopie zijn niet erg wiskundig onderlegd, maar deze beste man had wel een heel bijzondere redenering. Zijn ‘theorie’ was: wat jullie een vierkante meter noemen is 1 meter bij een meter. 1 meter en nog een meter is twee meter. Dus een oppervlakte van 16 bij 2,8 is 89,6 vierkante meter. Ik heb dus eventjes de hele groep met een tekeningetje op een verdabbeld blaadje rekenles gegeven. Toen iedereen wat er fout was aan de metselaar z’n berekening, behalve de metselaar.
Wat ook wel leuk is, is dat wanneer je als blanke tegen iemand gaat praten, iedereen om je heen komt staan. Tijdens de wiskundeles stond ik dus op den duur tussen ongeveer dertig mensen.
Na deze werkdag zijn we naar het hotel gegaan. Dit omdat de afstand vanaf hidi naar doba te ver is voor een dag. In het hotel hebben we prima gegeten, en een prima kamer met prima bedden. De kamer kost wel 250 per nacht. Dat is dus ongeveer 11 euro.
Vrijdagmorgen zijn we met een medewerker van solagrow teruggereden naar hidi. De chauffeur was een aardige kerel, maar achter het stuur een soort duiveltje. We deden er in ieder geval drie kwartier korter over dan over de heenweg met jan, maar we hadden eigenlijk ook wel drie kwartier nodig om bij te komen.
Vrijdag hebben we verder nog aan de sanitaire infrastructuur gewerkt. we hebben een watertank van drieduizend liter op een verhoogd plateautje gezet en vanaf deze tank een waterleiding gelegd. Daarna hebben we de aanvoerleiding op de tank aangesloten. Doel hiervan is er altijd druk op de leiding blijft staan, zodat de pomp gewoon even uit kan vallen.
’s Avonds hebben we met ongeveer vijftien Nederlanders spelletjes gedaan in de kantine. Dit was ook weer bijzonder gezellig. Aan het einde van de avond zijn we nog op pad gegaan om bij een dood paard te kijken. We hoopten er hyena’s te zien, maar het paard was nog helemaal heel, en er was geen (levend) beest te zien.
Zaterdag zijn we vroeg op pad gegaan om de Mount squalla te beklimmen. Dit is een bijna net zo hoge berg als vorige week. Deze berg zijn we eventjes opgewandeld. De lokale ‘gids’ liep op z’n afgetrapte slippers ca. drie keer zo hard als wenselijk was. Boven op de berg hebben we rondgekeken bij een ortodoxe kerk, waarbij ook een klooster zit. Verder is er een bergmeer waarin heilig water zit. Als ziek bent of niet zwanger kunt worden moet je in dit heilige water gaan liggen. Dit bergmeer leek overigens meer op een ven dan op een bergmeer. Het stond rondom in het riet. Toen we bij de kerk aankwamen kwam er bijna meteen een priester met een rekeningenboekje op ons af. We moesten namelijk betalen voordat we naar de kerk en het meer mochten lopen. Bij het meer was ongeveer alles verboden. Eten, drinken, e.d. waren er allemaal niet toegestaan.
We hebben dus maar wat hoger op de berg geluncht en gerust. Daarna zijn we aan de afdaling begonnen. De gids liep hierbij weer alsof hij nog een hele drukke dag had. Eenmaal beneden kwam heel het dorpje rond de auto’s om geld vragen, omdat ze tenslotte allemaal op de auto’s hadden gelet. We hebben dus snel de gids en de bewaker betaald en zijn ‘m gepeerd voor er een opstand uit zou breken.
Terug in Debre Zeit heb ik nog een poos achter internet gezeten voor school en om te mailen. Omdat de rest al door was naar het restaurant hebben sjef en ik een badjas genomen. (je schrijft het vast anders, maar dit is zoals je het zegt). Een badjas is in het nederlands een tut-tuk. Zo’n driewielbrommer met een achterbank dus. De chauffeur of misschien wel machinist of wielrenner vroeg voor ons tweeen twintig bir voor de rit. Vooraf hadden we al gehoord dat 5 bir pp naat het restaurant ruim betaald was. We hebben dus van tevoren maar een mondelinge overeenkomst gesloten voor vijftien bir. Bij aankomst gaf de machinist/chauffeur/wielrenner/coureur aan dat zijn engels niet zo goed was en dat hij twintig bir moest hebben. We hebben dus een protesterend persoon (voor toelichting zie eerdere benamingen) achtergelaten en hebben met de rest van de Nederlanders prima gegeten. Daarna zijn we naar hidi gereden. Het paard was wel aangevreten, maar er waren geen hyena’s te zien.
Zondag zijn we ’s ochtends naar kerk geweest waar een zwarte ethiopier voorging. Na de dienst bleek hij ook gewoon nederlands te kunnen. Na de kerk hebben we met z’n allen gegeten in de kantine. We aten spagetti, maar de vorm/smaak/structuur/kleur verhouding verschilde toch behoorlijk van mijn eerder in de week gebrouwen eigen fabrikaat. De smaak was er echter niet minder om. Verder hebben we in de kantine wat spelletjes gedaan. De familie van de Haar was er niet bij, want die hadden een bruiloft van een personeelslid. Dit is gebruikelijk op zondag, en begint dan ook om twaalf uur ’s nachts.
’s Avonds hebben we weer bij fam vd haar een preek geluisterd en gezongen. De rest van de avond hebben we wat gelezen en geslapen.
-
16 Januari 2012 - 17:50
William:
Leuk joh!:D -
16 Januari 2012 - 18:08
Sanne:
Leuk verslag JP!
-
16 Januari 2012 - 18:13
Wietske:
leuk om je reisverslagen te lezen! Veel succes daar met alles! -
16 Januari 2012 - 20:46
Anton:
Je beleeft leuke dingen, heel goed verwoord. Jammer dat anderen niet je spaghetti kunnen namaken! -
16 Januari 2012 - 21:02
Lian:
ha jp,
wil je ook foto,s van je kamer en kantine mailen.Fijn dat het allemaal zo goed gaat.Vooral genieten en een beetje lief voor Job zijn hoor ;) -
16 Januari 2012 - 21:10
Erik & Gerineke:
Heej Jeepee,
Volgens mien ei jut we ne je zin.
Toch handig da je un cursus cretologie ei hevollugt.
Kom noe goed uut mee de verslaegen te maeke.
Succes daar en de groeten van ons. -
17 Januari 2012 - 09:11
Joannet:
hee! echt weer een leuk verslag!!! we gaan zaterdag middag/avond skypen hé!!!
xx joa -
17 Januari 2012 - 09:11
Joannet:
hee! echt weer een leuk verslag!!! we gaan zaterdag middag/avond skypen hé!!!
xx joa -
17 Januari 2012 - 12:07
Geertruyde:
Haha..nais story:) -
17 Januari 2012 - 20:24
Opa:
J.Pje houd ons met je verslag heel leuk op de hoogte Ik geniet van je schrijfkunst Ga zo door Opa -
19 Januari 2012 - 11:21
Berdien:
Leuk verhaal JP, ik dacht ik ga eens tijd maken op je weblog te lezen... en ja het lijkt net of je bij ons aan de keukentafel een verhaal zit te vertellen ;)
Zo te lezen (horen) Heb je het ontzettend naar je zin! Veel succes verder daar en we horen je wel weer!
Groetjes!! -
19 Januari 2012 - 21:21
Marja:
Leuk JP, enne, suc6 met die plee, anders moet je dat ook maar gaan verfikken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
