week 8

Reisverslag week 8
Maandag
Maandagmorgen hebben we aan onze opdrachten zitten werken. Dit hebben we ongeveer de hele week volgehouden, dus zal het verslag van deze week wat minder lang en minder spannend zijn. ’s Middags zijn we met de auto naar Debre Zeit gegaan om bij de salespoint te kijken, informatie te zoeken op internet en wat boodschappen te doen. Toen we klaar waren hebben we Geoff bij Hans Walhout opgehaald. Geoff (Sjef dus) was ’s ochtends bij Hans begonnen om een frame te fabrieken voor een beddenploeg. Dit is een apparaatje dat de grond op aardappelbedden schuift. Sjef denkt dat dit beter werkt dan een beddenfrees omdat het minder stuift. Terug op de compound hebben we bij Tineke gekookt, omdat de stroom uitgevallen was en wij een elektrisch kookplaatje hebben. Wel moesten we dan even een gordijn ophangen bij Tineke. Daarbij was goed te merken dat de stenen hier wat minder hard zijn dan thuis. Met een boor maak je een gat van ongeveer de dubbele maat van de boor. Tussendoor ben ik uiteraard een keer of tien heen en weer naar de store gelopen om schroeven, pluggen, toch weer andere schroeven en toch weer een ander boormesien. In de store staan dus duizenden doosjes waarbij op ongeveer elk doosje staat dat er schroeven of pluggen in zitten. Na even kijken blijken er krammen, nietjes, spijkers, tubes lijm, boutjes, moertjes, ringetjes, geweerpatronen (die zal je maar per ongeluk in de muur tikken :)), andere boutjes, schakeltjes voor fietskettingen (terwijl niemand hier een fiets heeft), schakelaartjes, fittingen, kroonsteentjes en uiteindelijk ook toch nog een klein aantal doosjes met pluggen en schroeven. Na het eten hebben we het gordijn dus even opgehangen, toen heel lang gereedschap opgeruimd, toen nog een poosje gerelaxt en toen naar bed geweest.

Dinsdag
Dinsdagmorgen hebben we weer aan het verslag gewerkt. Omdat je ook een schitterend gesitueerd en gefaciliteerd kantoor wel eens zat raakt, hebben we tussendoor nog wat aan de vlotter van de watertank van de kliniek geklust. De vlotter van deze tank was kapot, dus liep de tank steeds over als de waterspiegel te hoog kwam. Er was een armpje van de vlotter gebroken, dus heb ik even ondersteboven in de tank gehangen om alles los te maken. Daarna heb ik het armpje aan Jonas gegeven, die een nieuwe zou maken. Daarna zijn we weer verder gegaan met het verslag. Niet echt een spannende dag dus.
Woensdag
Woensdag zijn we om zes uur ’s morgens vertrokken om naar Doba te gaan. Uiteindelijk was dit niet nodig geweest, want in de stad hebben we nog twintig minuten op Zewudu (voor het gemak Saoedi, de chauffeur dus) gewacht. Toen dachten we dat we konden gaan, maar we moesten alleen nog even zijn vrouw en dochter ophalen, want die gingen voor een dagje naar een of ander kuuroord tussen Debre Zeit en Doba.
Na een flink ritje kwamen we mooi op tijd in Doba aan. De fieldmanagers hadden dit keer wel goed hun werk gedaan, want alles had netjes water gehad, en het stond er redelijk mooi op. We hebben dit keer de proef met de koeienpoep en de as ingezet. Toen we daarmee klaar waren, was het net lunchtijd, dus mochten we niet weg. Daarom nog wat gegeten, of in ieder geval gedaan alsof, en nog een paar potjes gevolleybald.
Na het volleyballen zijn we weer teruggereden naar Debre Zeit. Daar kwamen we Jaco tegen die vertelde dat we de auto bij Zewudu moesten terugbrengen, en dan zou Jaco ons ophalen. Onderweg moesten we nog even koelvloeistof halen. Onderweg heeft Job nog even laten zien hoe je op z’n Europees keert in Afrika. (niet dus). De bijrijder die meeging om koelvloeistof in te kopen zat daarna bij elk bochtje nog even voor Job in de spiegels te kijken en daarna gaf hij pas toestemming aan Job om te rijden.
Uiteindelijk hebben we de auto bij Zewudu thuis gebracht en moest Zewudu ons weer naar een punt in de stad brengen waar Jaco naartoe zou komen. Tussendoor hebben we nog koffie gedronken bij Zewudu thuis. Dit duurt dan twintig minuten voor het gezet is. Er zijn mensen die het lekker vinden, maar ik heb wel eens lekkerder koffie op. Ik houd er eerlijk gezegd ook niet zo van om het laatste slokje koffie te moeten kauwen.
Na de koffie bracht Zewudu ons bij Jaco, en Jaco bracht ons weer naar Hidi. Van Debre Zeit naar Hidi heb ik heerlijk achterop de bak op een zootje met zakken koeienvoer gelegen.
Op Hidi hebben we nog een potje gevolleybald, gegeten en gerelaxt en geslapen.
Donderdag
Donderdag hebben we weer aan het verslag gewerkt. ’s middags hebben we een rol achter een rotorkopeg gehangen. Deze rotorkopeg was vier meter breed, dus net een beetje te zwaar om met de hand te tillen. Daarom hebben we dat maar met de verreiker gedaan. Het duurde een poosje voor een en ander er recht achter hing, maar het resultaat was adembenemend.
Uiteraard ’s avonds weer gevolleybald, gegeten en geslapen.
Vrijdag
Vrijdagmorgen hebben we de rotorkopeg nóg beter in elkaar gezet. Men vindt het hier blijkbaar prettig om niet elke dag de rol er vier keer achter te hangen, dus hebben we nog wat boutjes en moertjes op de juiste plaats verenigd. Daarna de rotorkopeg gauw geladen, zodat het apparaat mooi op tijd weg kon naar Wanchi.
Het tweede stukje van de morgen hebben we wederom aan het verslag gezeten. ’s Middag hebben we een stekker aan de bouwlamp gezet teneinde de lamp te kunnen gebruiken in de kantine voor spelletjesavond. Een stekker is hier eigenlijk helemaal niet nodig, want die draadjes passen ook prima in het stopcontact. Eigenlijk is het dus zonde van het geld om er een stekker tussen te zetten.
Verder zijn we ’s middags begonnen een maishakselaar in elkaar te zetten. Dit ding moet koeienvoer gaan maken van maïsplantjes. De hakselaar zou achter de trekker kunnen hangen om de maïs meteen te maaien en te hakselen. Dit gebeurt nu nog apart.
’s Avonds hebben we spelletjes gedaan bij het geweldige licht van de lamp met de stekker. Ook heb ik nog even voorgedaan hoe je trekharmonica speelt.
Verder heb ik ’s avonds nog even een kalf en een koe uit elkaar staan trekken. Dit was ook wel leuk om eens een keer te doen.
Nog later op de avond hebben we Geoff ingehaald in Debre Zeit. Daarna lekker gaan slapen.
Zaterdag
Zaterdag hebben we de maishakselaar verder gefixt. Job ging even maïs halen, maar omdat job niet zo handig is, duurde dit lekker lang. Daardoor hadden Geoff en ik lekker de tijd om een beetje op de motor rond te scheuren. Nadat Job eindelijk terug was met de maïs, hebben we dit even gehakseld. Dit ging prima en de koeienmanager was ook heel erg blij en tevreden met het resultaat.