week 1 volledig

Reisverslag week 1.
Dinsdag om 11 uur ben ik met de familie van huis vertokken. Om een uur of een stonden we in brussel aan de incheckbalie. Hier hebben we nog het een en ander omgepakt, omdat job zo nodig weer te zware koffers mee wilde nemen.
Na het inchecken hebben we nog koffie gedronken met de familie en daarna zijn we na afscheid genomen te hebben door de paspoortcontrole gegaan. Daarna door de douane waar de handbagage werd gecontroleerd. Na een poosje wachten konden we aan boord van het vliegtuig.
Het vliegtuig was maar ongeveer halfvol, waardoor we veel ruimte hadden / namen. Het opstijgen van het vliegtuig vond ik wel gaaf, maar daarna begon eigenlijk het wachten op de landing;). Om het wachten wat te onderbreken kregen we nog wel een maaltijd met kip en rijst. Hoewel de kip een beetje een vissmaak had was het voor de rest best lekker.
Na een vierenhalf uur vliegen landden we voor een tussenstop in Cairo. Hier moesten we een nieuwe instapkaart voor het volgende vliegtuig halen, omdat deze in brussel niet gemaakt kon worden door een fout in de verbinding. De instapkaart hadden we binnen vijf minuten (met dank aan mijn engelse uitspraak en overtuigingskracht :)).
In Cairo hebben we nog een biertje gedronken om de tijd wat door te komen. uiteraard wil ik hierbij even vermelden dat job het weer nodig vond om zijn glas in diggelen te transformeren.
Om elf uur ’s avonds (egyptische tijd scheelt een uur met nl) zijn we weer gaan vliegen. Tussendoor zijn we door diverse bagagecontroles geweest waar de handbagage door een scanner moest. Achter de scanner zat dan iemand interessant te slapen of met z’n telefoon te spelen, of mensen te kijken. Ook werd iedereen vakknullig gefoulieerd. Dit houdt in dat je een soort schouderklopje krijgt en door mag lopen:)
In het vliegtuig naar Addis hebben we nog een maaltijd gehad. Verder heb ik wat muziek geluisterd en geprobeerd te slapen wat af en toe wel een tijdje lukte. Deze vlucht duurde ongeveer vier uur. In ethiopie is het 2 uur later dan in Nederland. Om tien voor vier zijn we in Addis geland. Ook hier liep alles behoorlijk soepel. Daarna kwamen we in de aankomsthal, waar we door de plaatselijke starende bevolking werden opgewacht. In deze hal hebben we tot acht uur rondjes gelopen, koffie gedronken, taxichauffeurs bedankt, stripboeken gelezen en mensen terug aangestaard. Een hele boel mensen lagen ook in de hal te slapen. De mensen die wakker waren zaten je regelmatig een tijd aan te staren. Ik moet zeggen dat ze het langer volhielden als ik.
Om acht uur werden we opgehaald door Jan van de Haar, zijn vrouw Jacomijn van de Haar en dochter Janne of joanne of zoiets:). Tijdens de rit heb ik gezien dat een grote auto toch door best wel kleine gaatjes past, en dat een claxon hier onmisbaar is.
Aangekomen op de compound hebben we eerst een bakkie koffie gedaan, daarna heeft jan het een en ander over het bedrijf uitgelegd en uitgelegd waarbij we kunnen helpen. De compound is drie hectare groot. Daarop staan dan een aantal huizen voor de vaste mensen, een studentenhuisvesting, een opslagloods, een kantoor met een loods. Dit kantoor bestaat overigens uit aan elkaar gelaste zeecontainers. Verder nog een koeienstal, een kantine, een laboratorium en een kliniek. Dit is allemaal omheind.
We hebben met jan afgesproken dinsdag mee te gaan naar een vergadering met een gemeenteraad en een aantal andere mensen om toestemming te krijgen voor een demoboerderij. Deze wil jan opzetten om de beste gewassen en machines aan de boeren te kunnen laten zien en verkopen.
Tussen de middag konden we bij jan in huis mee-eten. We hebben toen ook maar meteen de ontbijtkoek en drop gegeven en na het eten de spullen voor de kliniek daarheen gebracht. Met allebei waren ze erg blij.
We kunnen normaal gesproken in de kantine ontbijten en lunchen. De lunch is dan een warme maaltijd. ’s Avonds moeten we nog even kijken hoe we dat regelen. Waarschijnlijk met de andere mensen uit de studentenkeet wat eten.
Wat wel een beetje tegenviel is dat men in ethiopie gewend is om lange broeken te dragen. Een korte broek is niet perse een probleem, maar op het werk is een lange broek toch beter.
Verder kwam ik tot de blijde ontdekking dat n fles shampoo in mn koffer heeft gelekt, waardoor alles moeilijk beet te pakken is, maar wel heel erg lekker ruikt.
Maandagmiddag hebben we een tochtje gelopen in de omgeving van het bedrijf. we zijn naar een kratermeer gelopen wat in de berg hidi ligt. Onderweg kwamen we oom tom nog tegen die gerst of een aanverwant gewas aan het wannen was. We hebben even voorgedaan hoe het moest en als dank (of straf:)) kregen we een of ander gerstenwijntje aangeboden hetwelk totaal niet binnen mijn smaakmarges viel (en die zijn vrij ruim). Na even bij het meer rondgekeken te hebben zijn we weer teruggegaan naar onze kamer. Omdat we een nachtje missen, zijn we vroeg naar bed gegaan om de volgende morgen fris op te kunnen staan.
Donderdag zijn we met jan op pad geweest om even de overheid in zeway te overtuigen om grond te verhuren aan solagrow. Hierop zal een demoboerderij moeten komen om gewassen en machines te kunnen demonstreren en om boeren cursussen aan te bieden. Deze boerderij moet het liefst in zeway komen omdat dit centraal gelegen is in het agrarisch gebied, en de markt bevind zich er. Voor dit project werkt solagrow samen met de wur. Verder gingen er drie mensen van Horaec (Horn of Africa huppeldepup) mee om de overheid in hun eigen taal aan te spreken. Om half negen hadden we een afspraak met twee ‘wethouders’. Om ongeveer het halve uur werd de afspraak verzet, maar om twaalf uur mochten we dan toch met de hoge heren spreken.
Dit gesprek hield in dat Jan in het Engels zijn verhaal hield, daarna lichte dicho van horaec het in het ethiopiaans toe, waarop de hele kliek ethiopianen in discussie ging en er af en toe iets voor jan werd vertaald. Slot van dit gesprek was dat jan moest zorgen voor een licentie (die die al heeft) en voor een goed projectplan. Dit plan moet dan weer door een apart bureau geschreven worden en kan dan weer door de gemeenteraad worden bekeken. Omdat het inmiddels lunchtijd was, zijn we met zn allen een hapje gaan eten.
Na het eten zijn we nog even op bezoek geweest bij het kantoor van horaec. Toen we hier waren belde het ‘gemeentehuis’ dat de burgemeester het plan ook nog wou horen. Deze was er na een tijdje ook, dus zijn we er weer met de hele club heengegaan. Deze keer was de beste man welwillend genoeg om in het engels te antwoorden, dus konden we het gesprek beter volgen. Slot van dit gesprek was ook een goed plan te maken en terug te komen.
De beste burgemeester was trouwens totaal niet te vergelijken met een Nederlandse. Het grootste verschil zat m in het gebit. Dit was hard aan vervanging toe.
Na de burgemeester zijn we weer naar huis gegaan. Hier kwamen we net in de schemer (half zeven) thuis. We zijn dus met 6 mensen van bijna twaalf uur onderweg geweest voor twee gesprekken van totaal ongeveer anderhalf uur. Volgens jan is het zaak om hier niet over na te denken, omdat hier de molens nou eenmaal wat trager draaien. Zo vroeg jan aan een kerel van haraec of het voor de regen rond kon zijn. Het antwoord was dat dit zeer makkelijk kon, waardoor jan wist dat het misschien zou gebeuren.
Vrijdag hebben we met jan de opdracht besproken. Job gaat werken aan een protocol voor ene verkooppunt voor zaad en ik ga een bemestingsproef doen. Ik ga hierbij kijken of de as van verbrande koeienpoep nog goed bruikbaar is als meststof. Dit ga ik doen voor aardappel, witte kool en erwten. ’s Middags hebben we ieder aan ons eigen plan van aanpak gewerkt in ons eigen kantoor. ’s Avonds hebben we met alle Nederlanders van de compound spelletjes gedaan. Uiteraard heb ik gewonnen, dan kan de rest van de groep daar de komende 15 weken rekening mee houden (A)
Zaterdag en zondag was het kerst in ethiopie. Dit loopt dus niet gelijk met de europese kerst. Ook de jaren lopen ook wat anders. In ethiopie zijn ze namelijk nog in 2004. Verder hebben ze hier een tijdrekening als in de bijbel. ’s Ochtends om 6 uur beginnen ze bij nul, om twaalf uur ’s middags weer. Volgens mij duurt de nacht wel gewoon twaalf uur achter elkaar.
Zaterdag hebben we Mount … beklommen. Dit is een berg van 3100 meter die tussen hidi en Addis ligt. Eerst hebben we anderhalf uur gereden om bij het begin te komen. daarna zijn we met een groep van ongeveer 25 nederlanders naar boven geklommen. Dit onder de uitzonderlijke begeleiding van een aantal lokale mannetjes. Het uitzonderlijke werd vooral veroorzaakt door het feit dat ze om de vijf minuten probeerden af te rekenen.
Toen we de top bereikt hadden, hebben we daar wat gegeten en uitgerust. Daarna wisten onze gidsen een prima paadje terug. Dit was zo bijzonnder prima dat verschillende mensen er letterlijk ondersteboven van raakten.
Na terugkomst van de berg hebben we nog een beetje in het gebied rondgereden. Hierbij heb ik de ganse tijd buiten op de pick up gestaan samen met job omdat de auto’s aan de binnenkant vol waren. Dit was wel een leuke maar ook zeker een stoffige ervaring.
Na terugkomst van de berg hebben we in debre zeit het een en ander gegeten met de hele groep. Met 16 man hebben we ca 10 pizza’s en 8 porties friet besteld. Dit voor de enorme prijs van 75 bir per persoon. Dit is ongeveer drie euro en vijftig cent.
Na het eten zijn we even wezen internetten. Ik kon toen vanwege de virussen het reisverslag van dag tot dag niet online zetten. Daarom doe ik het nu met mijn eigen laptop in het internetcafé.
Later op de avond zijn we naar het restaurant gegaan waar de familie v/d haar met de andere Nederlanders aan het eten was. Deze Nederlanders zijn een tijdje op vakantie en hebben op de compound een trap gemetseld die in het regenseizoen valpartijen moet voorkomen. Deze Nederlanders komen allemaal van de veluwe en voor het gemak heet ook ongeveer de helft Evert.
Nadat we de veluwenaren naar hun hotel hebben gebracht hebben we door de stad gereden om kleren uit te delen aan de zwervers die op straat lagen te slapen. De meeste schrokken zich eerst naar, maar keken wel heel erg blij.
Zondagochtend zijn we naar een kerk geweest waar vooral buitenlanders samenkomen. Dit was op zich wel een mooie ervaring. De voorganger had wat moeite zn verhaal te brengen zoals hij van plan was, want er vlogen af en toe wat duiven door de kerk.
Zondagavond zijn we nog naar jan zn huis geweest om n preek te luisteren en een beetje te zingen. Daarna hebben we nog met een paar andere mensen die hier voor een jaartje zitten gezellig wat gedronken.
Omdat het dit weekend kerst is, hebben we maandag ook soort vrij. dit geeft mooi de gelegenheid om een uitgebreid verslag en foto’s online te zetten. Verder vandaag lekker naar het zwembad geweest. Morgen weer werken.