week 11

Reisverslag week 11
Maandag
Maandag hebben we een tijd aan het verslag zitten werken om maar een lekker saai begin van de week te hebben. Op deze manier konden we in ieder geval uitzien naar de rest van de week. Verder hebben we deze dag met Minda (zaadverkoper) afgesproken om dinsdag op stap te gaan naar een aantal bedrijven in de buurt om daar de verschillende gewassen uit het zaad wat door Solagrow geleverd is te bekijken.

Dinsdag
Dinsdag zijn we ’s morgens met Minda op stap geweest. De bedoeling was om Genesis Farms in Debre Zeit te bezoeken en Jitu Horticulture in Debre Zeit. Op weg naar Genesis kwamen we Karel tegen. Karel is ook een Nederlander en kippenboer. Hij raadde ons aan om ook even op de kippenfarm (Maranatha) te gaan kijken. Dit hebben we dus ook maar even gedaan. Het was echt mooi om een kippenfarm met deze grootte te zien in Ethiopië. Er zijn verschillende stallen met legbatterijen of scharrelkippen. Er worden ontiegelijk veel eieren geproduceerd die nu niet afgezet worden omdat het grootste deel van de bevolking aan het vasten is omdat het lijdenstijd is.
Na Maranatha zijn we nog even bij Genesis farms wezen kijken, maar de gids was kwijt en nam de telefoon niet op. Na een poosje wachten zijn we dus maar doorgegaan naar Jitu horticulture om zaden af te leveren. Bij Jitu wordt een groot aantal groentes geproduceerd die voornamelijk naar het buitenland worden geëxporteerd. De mindere kwaliteit groente wordt in Ethiopië afgezet. Op deze farm hebben we nog wat rondgekeken. Het bedrijf in Debre Zeit is vooral vollegrondsgroente. Verder worden de groentes uit alle kwekerijen van Jitu in Debre Zeit gesorteerd. Het was zeker een mooi bedrijf om eens rond te kijken. Verder worden er ook plantjes opgekweekt in kassen om later op het veld uitgeplant te worden. Hiervoor word ongeveer de helft van de zaden bij Solagrow gekocht.


Woensdag
Woensdag zijn we met de landcruiser en Mursha als chauffeur naar Doba gegaan. ’s Morgens om een uur of zeven zijn we in Debre Zeit weggereden. Na een poosje rijden hebben we in Asella ontbeten met een lekker bord stevige pasta. In Asella liepen we Vekadoe tegen het lijf. Vacatie is inkoper voor de farm in Doba. Vakadoe is een lichtelijk verwaand persoon die iedere keer als wij naar Doba gaan mee moet rijden en nog wat belangrijks op moet halen. Deze keer waren we met de Land Cruiser, dus dat viel een beetje tegen voor hem. De Land Cruiser heeft namelijk tweeënhalve stoel voorin en een grote bak. Job zat op de bak en ik zat voorin, maar het was eigenlijk beneden de waardigheid van Vakadoe om ook op de bak te gaan zitten. Hij ging dus maar lekker met de minibus verder. In doba aangekomen hebben we de metingen aan de gewassen voor de proef gedaan. Helaas waren de aardappelen doodgevroren. Ook een groot gedeelte van de aardappelen die op de farm zelf waren uitgeplant waren doodgevroren. De rest van de gewassen stond er wel mooi bij. Rond een uur of vijf waren we terug in debre zeit waar we nog even naar de kapper zijn geweest. Daar stond dus een vrouwtje met een tondeuse over mn hoofd te maaien alsof het een slootkant was. Daarbij werkte ze de hele tijd van achter naar voren, zodat ik aan het einde achter op mijn hoofd bijzonder kort haar had en voor op m’n hoofd nog ongeveer de originele lengte. Ik heb er uiteindelijk maar voor betaald (ongeveer 40 eurocent) en heb maar genoegen genomen met dit resultaat.
Donderdag
Donderdag was Hans naar Mojo dry port gegaan omdat de containers waren vrijgegeven. Er waren drie containers die vrijgegeven waren. Na een dag op het terein rondlopen, kwam men er achter dat er nog twee containers per ongeluk in Djibouti stonden.
Omdat de containers waarschijnlijk snel zouden komen zijn job en ik met de verreiker een aantal kuilen in de weg een beetje gaan levelen. Dit trok weer heel wat bekijks van de lokale bevolking, maar na ruim een uur waren we toch klaar.
Verder zijn deze dag drie gasten uit Nederland aangekomen om verder te werken aan het laboratorium en aan de wachtruimte voor de kliniek. Deze mensen kwamen voor een week om hier te werken en kwamen zonder koffers aan, omdat er ergens wat misgegaan was met omboeken van een vlucht.
Ook hebben we donderdag nog even met Jan een soort tussentijdse evaluatie gehad. Hier kwam uit dat job en jan en ik allemaal wel tevreden waren over het verloop van de stage.

Vrijdag
Vrijdagmorgen heb ik de drie gasten uit Nederland in debre zeit opgehaald. Toen ik door debre zeit reed kwam ik een kerel van de company tegen die de bus gemist had, en werd ik gebeld door iemand die de bus gemist had. Deze mensen heb ik beloofd om ze mee te nemen op de terugweg. Eerst heb ik de gasten opgehaald, waarna we nog even langs de staalfabriek geweest om een aantal kozijnen te halen. Nadat deze gehaald waren heb ik de twee busmissers ook maar meegenomen. Bij de laatste probeerden er nog twintig anderen op te stappen, dus ben ik maar gewoon weggereden toen de busmissers aanwezig waren.
Op Hidi aangekomen hebben we weer aan het verslag zitten werken door het commentaar wat job op zn verslag had gehad te verwerken in het verslag. Wat later op de dag in de middagpauze ben ik met de verreiker nog een putje dicht wezen gooien wat we de vorige dag gemist hadden.
Ondertussen heb ik nog een poosje stilgestaan om de motor af te laten koelen. Verder heb ik het luchtfilter even leeggeklopt, en ik vermoedt dat er zeker een kilo zand uit kwam. Nadat ik het putje had dichtgegooid ben ik achter de vrachtwagen aangereden naar de compound.
Net na vijven kwam er bericht dat de kraan zou komen. de chauffeur van de vrachtwagen was echter kwijt, dus werd verondersteld dat deze met de minibus naar de stad was om daar te slapen. Daarom ben ik met de motor achter de minibus aangegaan waar de chauffeur dus niet in zat. Deze zat namelijk in de koeienstal een beetje te relaxen. Wel heb ik even op de mensen van de kraan gewacht bij de hoofdweg, maar het waren dezelfde mensen als de vorige keer, dus ze wisten de weg. Ze kwamen met de hele familie in een terreinwagen naar de compound.
Op de compound zeiden ze eerst dat de kraan zou komen, toen zou hij zaterdagmorgen acht uur er zijn en toen ze weg gingen was het zaterdagmorgen negen uur geworden.
Toen de kraanmensen en de chauffeur net weg waren kwam een wacht vragen of hij even op de motor naar huis gebracht kon worden om suiker te brengen, want z’n vrouw was ziek. Hoewel de smoes wat vaag was heb ik hem even met de motor naar z’n huis gereden en weer terug. Ik had het idee dat hij een beetje bang was, want hij zat flink te knijpen. In ieder geval had hij geen vlooien, of hij heeft ze netjes bijgehouden.
Later op de avond hebben we nog met z’n allen spelletjes gedaan in de kantine.

Zaterdag
Zaterdag begon met het prettige bericht dat de kraan door de Ethiopische medewerker was afgezegd omdat de mensen van de kraan zich niet aan de afspraken hielden. Er zou een andere kraan komen tussen 4 en 6 uur ’s middags.
We zijn dus maar gestart de plaats waar de containers moesten komen te staan netjes te levelen. Dit hebben we tot halverwege de middag gedaan. Daarna hebben we maar vast het kampvuur voor ’s avonds klaar gezet.
Rond een uur of vijf was de kraan er dan toch om de container even van de vrachtwagen te hengelen. Helaas viel dat even een beetje tegen omdat de container zwaarder was dan de kraan aankon. Daarom hebben we maar geprobeerd om met de verreiker aan één kant te helpen met tillen, maar dat zette ook weinig zoden aan de dijk. Daarom hebben we de container maar opengemaakt om een beetje gewicht uit de container te hengelen. Nadat we een en ander met spanbanden hadden vastgezet, konden we een paar rollen staal uit de container hengelen. Toen hebben we de container weer dichtgedaan en op laten tillen. Schijnbaar hing het geval niet helemaal in balans, want er moest flink met de verreiker tegen geduwd worden om het geval netjes op z’n plekje te krijgen. Rond een uur of acht waren we klaar. Na gedouchet en gegeten te hebben, hebben we nog heel lang bij het kampvuur gezellig zitten doen.