wat hier anders is dan in Nederland :)

Weer een eerste verslag sinds ik een tijdje in Nderland ben geweest.

Terug in ethiopie vallen meteen een paar grote verschillen met Nederland op. Vooral het tempo en de gemoedelijkheid zijn hier respectievelijk lager en hoger dan in Nederland. Terug op Hidi ben ik weer lekker aan het werk gegaan.

De afgelopen weken is het hier lekker druk geweest met heel verschillende dingen.

Voor een farm in het noorden moesten twee koelcontainers op transport gezet worden vanaf Hidi. Vorige week vrijdag was het dus sportdag, de dag waarop de containers zouden worden opgehaald. De vrachtwagens zouden om een uur of elf in Debre Zeit zijn. Uiteindelijk ontmoette ik de chauffeurs dus rond half twee in een hotel in Debre Zeit waar ze aan het lunchen waren. Nadat ik met de chauffeurs kennis had gemaakt hebben we nog even over het werk gepraat, dus een beetje besproken wat er ging gebeuren. Twee koelcontainers van 40 voet moesten met een kraan van hen op hun vrachtwagens gezet worden. Dit klinkt totaal niet ingewikkeld, en dat is het ook niet. Toen we buiten kwamen stapten de chaufeurs echter lachend in een paar ielepielige, miezerige vrachtwagens waar met pijn en moeite een 20 voets container op zou kunnen. Voor de mensen die niet dagelijks met containers lopen te zeulen: maten van containers worden in voet uitgedrukt. Een twintig voeter is zo’n grote, en een veertig voeter is dubbel zo groot . Op een vrachtwagen van ca. 20 voet past volgens mij geen 40 voet container. Ik weer met de hele stoet aan de kant om uit te leggen hoe groot een 40 voets container wel is, en dat ik bang was dat de vrachtwagens te klein waren. De chauffeurs hadden echter meer zelfvertrouwen dan het vertrouwen wat ik erin had. Met teksten als ‘dat hebben we vaker gedaan’, ‘dat past makkelijk’ en ‘we weten echt wel wat we doen’ werd duidelijk gemaakt wie er nu eigenlijk de experts waren.

Een ruim uur later, toen de trieste optocht met schriele vrachtwagens op Hidi was gearriveerd, moesten de specialisten toch bekennen dat het nèt niet ging passen. Na een uurtje debateren, waarbij iedereen die moest vertalen eerst een kwartier stond te luisteren om daarna in twee zinnen een kernachtige samenvatting te geven, werd besloten dat de specialisten toch maar weer af moesten reizen, en dat we het later nog eens gingen proberen.

Zaterdag hadden we afgesproken dat ik een kraan zou regelen, en dat de vrachtwagens de volgende week zouden komen. gelukkig had ik in de week ervoor al wat telefoonnummers van kraanoperators, kraaneigenaren en kennissen en familieleden van kraanoperators en kraaneigenaren verzameld. Mocht ik na het schrijven van mijn blogjes dus nog tijd over hebben, dan ga ik beginnen aan de Ethiopische versie van de gouden gids.

Nadat ik zaterdag te horen had gekregen dat de vrachtwagens de week erop zouden komen heb ik een kraanmachinist gebeld die zei dat hij de hele week kon komen. deze kraan was echter toen ik maandagmorgen belde net in onderhoud. Daarom maar een ochtendje aan verschillende mensen met een kraan gevraagd of zij ons konden helpen. Dit had ook redelijk wat voeten in de aarde, want de meeste kranen die we tegenkwamen zat alleen een chauffeur op. De chauffeur moest dan weer de eigenaar van de kraan bellen, waarna wij zelf weer de eigenaar van de kraan moesten bellen, waarna de eigenaar de chauffeur weer belde en zo voort. Bij sommige kranen ging dat wat makkelijker omdat de eigenaar in de buurt was, alleen was deze dan vaak chinees waarna er weer ergens een chinees en engels sprekend persoon tevoorschijn moest komen.

Uiteindelijk hebben we in Addis een kraan gevonden waarvan de operator en de eigenaar uit één en dezelfde persoon bestond die ons ook nog voor een goede prijs kon helpen.

Nadat we met de kraan op hidi waren gearriveerd bleek dat er maar één truck gekomen was. De tweede truck was onderweg maar omgedraaid omdat de chauffeur, of misschien wel de eigenaar, of misschien wel allebei de weg te slecht vond(en). En ja, als je de weg te slecht vind ga je blijkbaar gewoon terug.

Omdat er maar een container te laden viel, was het daarna tijd voor de onvermijdelijke discussie met de kraanmachinist die ook weer naar huis wilde. De tweede vrachtwagen was echter na een aantal telefoontjes toch weer omgekeerd en onderweg. Voor ons kwam het dus wat beter uit als de kraan eventjes bleef wachten. Na een paar uur was de tweede vrachtwagen er ook en kon de tweede container ook geladen worden. De kraanmachinist wilde na afloop wel ineens de prijs met ongeveer vijftien procent omhoog doen voor het wachten. Uiteindelijk begreep hij het idee dat hij dat dan maar aan de chauffeur moest vragen die de vertraging veroorzaakt had. Helaas vond de kraanmachinist het onbeleefd om de vrachtwagenchauffeur geld te vragen, omdat hij de chauffeur niet kende…

Gelukkig was de hele happening met de containers en de kraan maar een paar dagen, en heb ik in de rest van de tijd mezelf nog op een meer plezierige manier bezig kunnen houden. De laatste paar weken heeft het wel regelmatig geregend, waardoor bijvoorbeeld ploegen ook een stuk interessanter werd om te doen.

Verder zijn we voorbereidingen aan het treffen om in een container die een dezer dagen komt een bewaring voor uien te fabrieken. Op deze manier zouden we dan uien kunnen opslaan tot er meer vraag naar is. om die bewaring een beetje sjiek in elkaar te fabrieken moesten we weer prijzen voor hout weten waardoor je bij verschillende winkeltjes weer verschillende prijzen krijgt voor verschillende maten hout. Op die manier blijft het spannend tot je precies uitgerekend hebt wie de goedkoopste is.

Gisteren ben ik bezig geweest om een auto en een container uit Addis naar Hidi te krijgen. Uiteindelijk is de auto aangekomen en de container komt waarschijnlijk eventueel misschien vandaag. Zo’n dagje in Addis maakt meteen wel duidelijk dat er op een of andere manier een berg bureaucratie in het land aanwezig is. als mensen bijzonder moeilijk doen over een (in hun ogen) verkeerd adres, en dan nog verwachten dat je er weer vier uur voor gaat reizen om een goed adres op een brief te krijgen, vraag je jezelf toch een klein beetje af waar het mis is gegaan.

De volgende blog hoop ik te kunnen zeggen dat de container met uienbewaring helemaal werkt, dus waarschijnlijk gaat het weer lang duren tot het volgende bericht 

Groeten,

JP